ความเกลียดชังเป็นหัวข้อใหม่
โดย:
Hugmak
[IP: 156.146.55.xxx]
เมื่อ: 2023-04-24 15:25:45
ความจริงที่ว่าความเกลียดชังเป็นหัวข้อที่ไม่ได้รับการวิจัยในด้านจิตวิทยาอาจเกิดจากปัจจัยหลายประการ ประการแรก ความเกลียดชังเป็นปรากฏการณ์ที่ซับซ้อนในการตรวจสอบเชิงประจักษ์ด้วยวิธีการและตัวอย่างทางจิตวิทยามาตรฐาน ประชากรนักเรียนมาตรฐานของการศึกษาทางจิตวิทยาส่วนใหญ่รายงานว่าพวกเขาไม่เคยรู้สึกเกลียดชัง (เช่นAumer, Krebs Bahn, & Harris, 2015 ; Halperin, 2008 ) ตัวอย่างเช่นHalperin (2008, การศึกษา 1) มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบทฤษฎีความเกลียดชังของผู้คน เพื่อจุดประสงค์นั้น เขาขอให้ชาวอิสราเอล 40 คนนึกถึงเหตุการณ์หนึ่งในชีวิตที่พวกเขารู้สึกเกลียดชัง ผู้ให้สัมภาษณ์ทั้ง 40 คนพูดทันทีว่าพวกเขาไม่เคยมีความเกลียดชัง พวกเขาระบุเพิ่มเติมว่าพวกเขารู้สึกโกรธอย่างรุนแรง พวกเขารู้จักคนอื่นๆ ที่มีความเกลียดชัง และพวกเขาตระหนักถึงความแพร่หลายของความเกลียดชังในพื้นที่ความขัดแย้ง ความเกลียดชัง แต่กลับรู้สึกเกลียดชังผู้อื่น? ไม่ใช่พวกเขา กระแทกแดกดัน ผู้เข้าร่วมบางคนที่กล่าวว่าพวกเขาไม่เคยเกลียดใครเลยตลอดชีวิต จากนั้นได้อธิบายถึงสถานการณ์เฉพาะในประวัติศาสตร์ความขัดแย้งระหว่างอิสราเอล-ปาเลสไตน์ที่พวกเขาต้องการทิ้งระเบิดใส่เมืองใหญ่ของชาวปาเลสไตน์ หรือสถานการณ์ที่ พวกเขาต้องการทำทุกอย่างเพื่อทำลายล้างหรือทำลายล้างชาวปาเลสไตน์
ประการที่สอง ความเกลียดชังไม่เคยถูกมองว่าเป็นอารมณ์มาตรฐาน ดังนั้นจึงไม่ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นจากการศึกษาทางจิตวิทยาเกี่ยวกับอารมณ์ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ตัวอย่างเช่น ในการสืบสวนเชิงประจักษ์ส่วนใหญ่ตามทฤษฎีการประเมิน (เช่นRoseman, 1984 ; Scherer, 2005 ) เราจะพบอารมณ์ต่างๆ เช่น ไม่ชอบ โกรธ หรือดูถูก แต่ความเกลียดชังขาดหายไปอย่างเป็นระบบ (แต่ดูที่Fitness & Fletcher, 1993 ; ฮัลเพอริน, 2551). ในการทบทวนนี้ เราจะพยายามชดเชยการขาดความสนใจนี้ และวิเคราะห์วรรณกรรมเกี่ยวกับความเกลียดชังจากมุมมองทางวินัยที่แตกต่างกันและในระดับการวิเคราะห์ที่แตกต่างกัน เราจะเริ่มต้นด้วยการกำหนดลักษณะของความเกลียดชัง และตอบคำถามว่าความเกลียดชังเป็นอารมณ์หรืออย่างอื่น หรือทั้งสองอย่าง ประการที่สอง เราจะไปสู่การวิเคราะห์ความเกลียดชังในระดับต่างๆ ทางสังคม (จากบุคคลไปสู่ระหว่างกลุ่ม) ประการที่สาม เราจะวิเคราะห์ว่าความเกลียดชังแพร่กระจายอย่างไรและเพราะเหตุใด รวมถึงอาชญากรรมจากความเกลียดชังและคำพูดแสดงความเกลียดชัง ประการที่สี่ เราจะหารือเกี่ยวกับบทบาทของความเกลียดชังในสังคม สุดท้าย เราจะจบลงด้วยการสะท้อนบทบาทและหน้าที่ของความเกลียดชังในระดับต่างๆ ของการวิเคราะห์ และจากนั้นจะนำเสนอสถานที่สำหรับการวิจัยในอนาคต
ประการที่สอง ความเกลียดชังไม่เคยถูกมองว่าเป็นอารมณ์มาตรฐาน ดังนั้นจึงไม่ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นจากการศึกษาทางจิตวิทยาเกี่ยวกับอารมณ์ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ตัวอย่างเช่น ในการสืบสวนเชิงประจักษ์ส่วนใหญ่ตามทฤษฎีการประเมิน (เช่นRoseman, 1984 ; Scherer, 2005 ) เราจะพบอารมณ์ต่างๆ เช่น ไม่ชอบ โกรธ หรือดูถูก แต่ความเกลียดชังขาดหายไปอย่างเป็นระบบ (แต่ดูที่Fitness & Fletcher, 1993 ; ฮัลเพอริน, 2551). ในการทบทวนนี้ เราจะพยายามชดเชยการขาดความสนใจนี้ และวิเคราะห์วรรณกรรมเกี่ยวกับความเกลียดชังจากมุมมองทางวินัยที่แตกต่างกันและในระดับการวิเคราะห์ที่แตกต่างกัน เราจะเริ่มต้นด้วยการกำหนดลักษณะของความเกลียดชัง และตอบคำถามว่าความเกลียดชังเป็นอารมณ์หรืออย่างอื่น หรือทั้งสองอย่าง ประการที่สอง เราจะไปสู่การวิเคราะห์ความเกลียดชังในระดับต่างๆ ทางสังคม (จากบุคคลไปสู่ระหว่างกลุ่ม) ประการที่สาม เราจะวิเคราะห์ว่าความเกลียดชังแพร่กระจายอย่างไรและเพราะเหตุใด รวมถึงอาชญากรรมจากความเกลียดชังและคำพูดแสดงความเกลียดชัง ประการที่สี่ เราจะหารือเกี่ยวกับบทบาทของความเกลียดชังในสังคม สุดท้าย เราจะจบลงด้วยการสะท้อนบทบาทและหน้าที่ของความเกลียดชังในระดับต่างๆ ของการวิเคราะห์ และจากนั้นจะนำเสนอสถานที่สำหรับการวิจัยในอนาคต
- ความคิดเห็น
- Facebook Comments
